ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

 Οι μαθητές και μαθήτριες του Ε1 τμήματος του σχολείου μας έλαβαν τιμητική μνεία για τη συμμετοχή τους στον Διεθνή Διαγωνισμό Ποίησης και Θεάτρου «Castello di Duino».

Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σε διεθνές επίπεδο και πραγματοποιείται στην Τεργέστη με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, ενώ απευθύνεται σε νέους μέχρι 30 ετών. Έως σήμερα έχουν συνολικά συμμετάσχει περίπου 17.500 άτομα. Στη φετινή έκδοση συμμετείχαν 600 ποιήματα από 50 χώρες και 25 διαφορετικές γλώσσες και 100 σχολεία από όλο τον κόσμο.

Διοργανώνεται από τον πολιτιστικό σύλλογο «Ποίηση και Αλληλεγγύη». H φετινή έκδοση τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Προεδρίας της Ιταλικής Δημοκρατίας. Πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία της UNESCO, του Πρίγκιπα Dimitri della Torre e Tasso del Castello di Duino, του Δήμου του Duino, της Muggia, της CEI (Central European Initiative), του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Ιταλίας κ.ά.

Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν: «Μου λείπεις πολύ/ Νοσταλγία». Οι μαθητές και μαθήτριες δημιούργησαν ένα ποίημα με αφετηρία τον σχολικό εκφοβισμό. Στην ιστορία που εμπνεύστηκαν, η βία έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της έχοντας τραγικό αποτέλεσμα, την απώλεια του ανθρώπου ο οποίος εκφοβίζεται. Τρία πρόσωπα έχουν επιλεγεί ως κεντρικοί ήρωες, τα συναισθήματα και τις σκέψεις των οποίων διαβάζουμε: εκείνο που ασκεί τη βία, εκείνο που τη δέχεται κι εκείνο που είναι βαθιά συνδεδεμένο με τον άνθρωπο που την έχει υποστεί. Μέσα από ένα βιωματικό εργαστήρι δημιουργικής γραφής, τα παιδιά εξέφρασαν τις προσωπικές τους σκέψεις και συναισθήματα για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, όπως αυτό της βίας που μπορεί να ασκηθεί από ένα πρόσωπο νεαρής ηλικίας σε ένα άλλο, προσπαθώντας να μπουν στη θέση και των τριών προσώπων της ιστορίας μας. Το αποτέλεσμα είναι συγκινητικό και αποτελεί έναν φόρο τιμής σε όλους όσοι παλεύουν με το φρικτό τέρας της βίας σε όλες τις μορφές της, εμφανείς ή όχι. Η φωνή τους έχει δύναμη και είμαστε εδώ για να τους ακούσουμε και να τους βοηθήσουμε!

Θα θέλαμε, τέλος, να ευχαριστήσουμε θερμά τον μεταφραστή και καθηγητή Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, κύριο Ορέστη Δούση, ο οποίος μετέφρασε αφιλοκερδώς στην Ιταλική γλώσσα το ποίημα των μαθητών/τριών μας! Χωρίς την πολύτιμη συνεισφορά του, η συμμετοχή μας θα ήταν ανέφικτη, καθώς αυτό ήταν το αρχικό ζητούμενο, ανεξαρτήτου αποτελέσματος: η επαφή των παιδιών τη διαδικασία της ποιητικής δημιουργίας και η βαθύτερη έκφραση μέσα από αυτή.


Απουσία                                                                                                    Assenza

Κανείς δε μου δίνει σημασία                                                                     Nessuno mi da retta

Κανείς δε με φροντίζει                                                                              Nessuno si prende cura di me

Κανείς δε μαγαπάει                                                                                 Nessuno mi ama

Μόνο βία                                                                                                   Soltanto violenza

Θα κάνω κακό                                                                                            Farò del male

Θα κάνω κακό                                                                                            Farò del male

Θα κάνω κακό                                                                                            Farò del male



Σιωπή…                                                                                                     Silenzio...



Δεν είσαι πια εδώ… Σε έχω χάσει…                                                        Qui non sei più... Ti ho perso...

Τι τους έκανες; Πού έφταιξες;                                                          Che gli hai fatto? Qual è la tua colpa?

Ο πόνος είναι πικρός                                                                                 Il dolore amaro

Η καρδιά μου σπαρταρά                                                                           Il mio cuore agitato

Θα έχεις πάντα την αγάπη μου                                                                 Avrai sempre il mio affetto

Δεν είσαι πια εδώ… Σε έχω χάσει…                                                       Qui non sei più... Ti ho perso...

Σιωπή…                                                                                                   Silenzio...



Περπατώ μόνος                                                                                         Da solo cammino

Η γη είναι κάτω από τα πόδια μου                                                            La terra sotto i piedi miei

Το φεγγάρι λάμπει ψηλά                                                                            La luna lassù lampeggia

Δεν έχω πού να πάω…                                                                              E non ho dove andare…

Kάθε μέρα και μία μοναξιά                                                                      Ogni giorno e una solitudine

Από τον κόσμο της χαράς                                                                         Dal mondo della gioia

μπήκα στον κόσμο της θλίψης                                                         nel mondo della tristezza sono entrato

Ο φόβος σιγά σιγά βγαίνει προς τα έξω                                                   La paura, piano piano, compare

Τι τους έχω κάνει; Πού έφταιξα;                                                      Che gli ho fatto? Qual è la mia colpa?

Δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου                                                         Dagli occhi miei scorrono lacrime

Κάθε μέρα ζω τον ίδιο εφιάλτη                                                              Ogni giorno vivo lo stesso incubo

Όπου κοιτάζω μόνο τέρατα βλέπω                                                Ovunque io guardi vedo solo dei mostri

Βασανιστήριο!                                                                                         Tortura!

Βοήθεια!                                                                                                   Aiuto!

Δεν ακούει κανείς…                                                                                Nessuno sente…

Νοσταλγία όλοι έχουμε νιώσει                                                               Tutti abbiamo sentito nostalgia

Μα όταν με ρωτούν τι νοσταλγώ                                     Ma quando mi chiedono di cosa sento nostalgia

Απαντώ                                                                                                    Rispondo

Τη ζωή, τη χαρά, την αγάπη                                                                   Della vita, della gioia, dell’affetto



Σιωπή…                                                                                                   Silenzio…



Ε1 Τμήμα, 2ο Δημοτικό Σχολείο Σκιάθου             Classe E1, 2a scuola elementare dell’isola di Skiathos



















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

11η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ 2ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΚΙΑΘΟΥ 2024-25

Η ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΚΟΠΕΛΟ